Αγαπητέ μου Μαθητή Ελευθεροτέκτονα,

Σου γράφω σήμερα με την μορφή ενος κειμενου αδελφικής αγαπης ενός λίγο πιο μεγαλου αδελφού. Θυμήσου ότι δεν εισήλθες στον Ναό ως ένας απλός ακατέργαστος λίθος που θα λάβει ένα τυχαίο σχήμα, αλλά ως εκείνος που εντός του εμπεριέχει ήδη τον τέλειο, κατεργασμένο λίθο, έτοιμο να αποκαλυφθεί. Μόνο όποιος έχει γνωρίσει την απουσία του Φωτός μπορεί πραγματικά να εκτιμήσει την παρουσία του. Η Μύηση, λοιπόν, δεν είναι απλώς μια τελετή· είναι η πρώτη σου επίγνωση της ανάγκης για την ουσία, μια φυσική και αδιάκοπη τάση του πνεύματός σου προς την αλήθεια του. Το Φως που αναζητείς, αγαπητέ μου αδελφέ, δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Είναι το σύμβολο της Γνώσης που φωτίζει, της Αλήθειας που αποκαλύπτει, και της Σοφίας που ενώνει. Αυτό το Φως δεν έρχεται από έξω προς τα μέσα. Κατοικεί ήδη, βαθιά κρυμμένο, εντός του ακατέργαστου λίθου σου, περιμένοντας την αφύπνιση δια της επίμονης και συνειδητής λατόμησης. Ο Τεκτονισμός δεν είναι εκεί για να σου δώσει το Φως· είναι εδώ για να σου παρέχει τα απαραίτητα εργαλεία και τη μέθοδο για να το ανακαλύψεις μόνος σου. Δεν φωτιζόμαστε επειδή μας διδάσκουν, αλλά επειδή το ανακαλύπτουμε μέσα μας. Μία από τις βαθύτερες αλήθειες που πρέπει να αντιληφθείς, είναι ότι η αληθινή ενότητα δεν γεννιέται από την ομοιομορφία, αλλά από την αρμονική σύνθεση των διαφορών. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, και αυτή η ποικιλία είναι ο τρόπος με τον οποίο το Άπειρο εκδηλώνεται στη δημιουργία. Στον Ναό μας, κάθε κατεργασμένος λίθος, με το δικό του ξεχωριστό σχήμα και τη δική του θέση, συνεργάζεται άψογα για την ανέγερση του ίδιου Μεγάλου Οικοδομήματος του Σύμπαντος. Η ανομοιότητα, λοιπόν, δεν είναι εμπόδιο στην ενότητα· είναι η προϋπόθεσή της, όπως κάθε διαφορετικός λίθος είναι απαραίτητος για τη σταθερότητα και την ομορφιά του κτίσματος.

Σε καλώ σε μια εσωτερική εργασία, αγαπητέ μου. Δεν είναι μια μηχανική επανάληψη κινήσεων, αλλά μια συνειδητή δράση με σκοπό την αδιάκοπη βελτίωση του εαυτού σου. Κάθε χτύπημα του σφυριού στον λίθο που λαξεύεις, συμβολίζει τη διαμόρφωση της δικής σου ψυχής. Τα εργαλεία του πρώτου βαθμού – ο Κανόνας, το Μέτρο, το Σφυρί – δεν είναι απλώς αντικείμενα. Είναι ιερά σύμβολα των αρχών που πρέπει να ενσωματώσεις στην ύπαρξή σου: την Ευθύτητα της σκέψης (Κανόνας), την Ακρίβεια της κρίσης (Μέτρο), τη Δύναμη της βούλησης (Σφυρί). Χωρίς αυτές τις αρχές, η εργασία σου θα παραμείνει επιφανειακή και ο πολύτιμος λίθος σου ακατέργαστος. Το πρώτο και ίσως το σημαντικότερο μάθημα του Μαθητή είναι η ταπεινότητα: η αναγνώριση της άγνοιας όχι ως αποτυχίας, αλλά ως αφετηρίας. Όπως ο μαρμαροτεχνίτης δεν μπορεί να λαξεύσει έναν λίθο χωρίς πρώτα να διαγνώσει την ποιότητά του και τις ιδιότητές του, έτσι κι εσύ δεν μπορείς να προοδεύσεις χωρίς πρώτα να αναγνωρίσεις την παρούσα κατάστασή σου. Η πραγματική γνώση ξεκινά από την παραδοχή των ορίων σου, την κατανόηση τόσο των δυνάμεών σου όσο και των αδυναμιών σου. Η αναζήτηση του Φωτός δεν είναι μια μονοσήμαντη, ευθύγραμμη πορεία από το σκοτάδι στη λάμψη. Είναι μια σπειροειδής διαδικασία, όπου κάθε στροφή σε φέρνει σε ένα νέο επίπεδο κατανόησης, σαν τις βαθμίδες που ανεβαίνεις αέναα στο δρόμο σου προς την Ανατολή. Μάθε να ζεις με αυτή την αβεβαιότητα όχι ως ανησυχία, αλλά ως ελευθερία. Γιατί μόνον εκείνος που δεν δεσμεύεται από τα φαινόμενα μπορεί να αντιληφθεί την ουσία. Η αλήθεια δεν είναι κάτι που κατακτούμε οριστικά· είναι κάτι στο οποίο συμμετέχουμε διαρκώς. Όταν ζήτησες το Φως, αγαπητέ μου Μαθητή, δεν έκανες απλώς ένα αίτημα. Έδωσες μια ιερή υπόσχεση: να ζήσεις σύμφωνα με ό,τι θα ανακαλύψεις, να σεβαστείς την αλήθεια ακόμα κι όταν είναι δυσάρεστη, να αγαπήσεις τη σοφία περισσότερο από κάθε γνώμη. Αυτή η υπόσχεση είναι το θεμέλιο της Τεκτονικής σου Πορείας. Όχι επειδή σε δεσμεύει εξωτερικά, αλλά επειδή σε απελευθερώνει εσωτερικά, επιτρέποντας στον ακατέργαστο λίθο σου να μεταμορφωθεί στον τέλειο. Στο τέλος αυτής της πρώτης πορείας σου, θα ανακαλύψεις ότι το Φως και η Ανομοιότητα δεν είναι αντίθετα, μα συμπληρωματικά. Το Φως δεν εξαλείφει τις διαφορές· αντιθέτως, τις αποκαλύπτει σε όλη τους τη δόξα. Και οι διαφορές δεν εμποδίζουν το Φως· το διαθλούν σε άπειρα χρώματα και αποχρώσεις, δημιουργώντας έναν πλούτο. Έτσι μαθαίνεις ότι η αληθινή ενότητα είναι αρμονία, και η αληθινή σοφία δεν είναι η γνώση όλων των απαντήσεων, αλλά η κατανόηση ότι κάθε απάντηση γεννά νέες, βαθύτερες ερωτήσεις.

Με αυτή τη συνείδηση, συνέχισε το έργο σου – όχι πια μόνο ως αναζητητής του Φωτός, αλλά ως συνεργάτης του στο μέγα έργο της Δημιουργίας, λαξεύοντας τον εαυτό σου και συμβάλλοντας στο παγκόσμιο οικοδόμημα.

ΜΤ3αα

Ο Τεκτονικός Παντογνώστης